Dla mnie film był ciekawy, powiem jak go ja zrozumiałem.
Dla mnie Wagner miała urojenia. Choć nie wszystko dla mnie wydaje się jasne.
Wbrew pozorom na końcu filmu to nie jest Przybylska jak inni twierdzą, znaczy mi jej tam nie przypomina, wygląda na inną dziewczynę.
Odniosłem wrażenie, że ten mąż wie o chorobie swojej żony, mimo to brnie w to dalej, wydaje się bezsilny, bo ją kocha, ale nie może za bardzo nic zdziałać, chcąc być z nią. NIe jako jej końcowe przebaczenie i załatwienie go wiosłem, nie jako wraca do punktu wyjścia w którym oni dalej są razem. I za chwilę na przyjęciu 12 lat związku, wygląda jakby kobieta chciała uknuć 2 obłęd.
Ciężko mi natomiast ocenić, czy np faktycznie ona tego kota ugotowała, mogło tak nie być, że ten kot to był ten kot co potem przyniosła Suczka. Ten wisiorek kota, albo zapalniczka w bucie też to mogło być jej urojenie. mogła sama to zrobić. ALe to są już domysły.

Ciężko określić czy wszystkie te sceny należy ująć jako prawdę, czy częśc spotkań Wagner z Przybylską nie były przedstawione z punktu jej obłedu. Jednak jakoś mimo to, że Przybylska mówiła w jednej scenie że kotów nie lubie, okazało się ze jakiegoś kota jej potem oddaje.
Tak dokładnie w sumie ciekawe jest jak to interpretować wszystko naprawdę. Jak dla mnie film otwiera dużo rodzajów intepretacji.
FIlm oceniam na 9/10. Jak na ten typ filmu, wydaje mi się ciekawy. Parę razy musiałem przerwać, bo trochę jak dla mnie był mocny.